Bestea, Andrew Bromfield ez hain ezagunak itzulitakoa, Eccok argitaratuko du irailean; Tolstoiren klasikoaren jatorrizko bertsio gisa merkaturatzen ari da, herrialde honetan inoiz ikusi ez dena. Edizio hau irudiekin dator —Tolstoi berak agindutako ilustrazioak— eta Knopf-ena baino laurehun orrialde inguru laburragoa da.
Bi liburuak hilabete inguru aldera iristea aurreikusten dute dendetara, eta Errusiako enfrentamenduaren tradizio handian, Ecco eta Knopf prest daude duelatzeko.
Knopf-ek badudesprestigiatzeko ahalegin oldarkorra egin zuenEccoren edizioa, bertsio originala ez dela batere argudiatuta, Tolstoiren lana urratzen duen eta irakurleak engainatzen dituen irudikapen oker bat baizik. Walther andreak Publisher's Weekly-ri esan zion joan den hilean Eccok akats larria egiten ari zela, eta Pevear jaunak gutun irekia idatzi zien kazetariei bere aginduz, eta bertan, Eccok Tolstoi artista gisa zuen jarrera filistarra gaitzesten zuen eta irakurleei ohartarazten zien haiengatik erortzeagatik. salmenta zelaia.
Astelehenean egindako elkarrizketa batean, Daniel Halpern Eccoko presidenteordeak eta argitaratzaileak esan zuen bere helburu bakarra Toltoyko zaleei eta jakintsuek testu argigarria eskaintzea dela, irakurle berri eta informalagoei irakurtzeko aukera eskainiz. Gerra eta Bakea Tolstoiren digresio filosofiko guztiak zeharkatu beharrik gabe.
Eccok ongi jaso zituen bi itzulpen kaleratu zituen Tolstoi-n hasi zirenean —bata Heriotza Venezian, bestea On Kixote —Eta Halpern jaunak serieak aurrera jarraitu nahi zuen. Beraz, Eccoren hurrengo proiektua izango zela erabaki zen Gerra eta Bakea , eta Eccoko langileak itzultzaile bila joan ziren.
Hasieran, Halpern jaunak kontatzen duen moduan, Pevear eta Volokhonsky jauna nahi zituzten, Oprah Winfreyren itzulpena hautatu zuenean profila duela gutxi hankaz gora jarri zuten senar-emazte bikotea. Anna Karenina bere liburu klubarentzat. Halpern jaunaren arabera, bikotearekin tratua amaitzeko gertu zegoen bihotz aldaketa izan zutenean eta Knopf-ekin geratzea erabaki zuen. (Pevear-ek eta Volokhonsky-k Eccorekin izandako flirtazioaz galdetuta, Walther andreak algara bat kendu zuen eta bikoteak Knopf-entzat hasi zirenean dagoeneko Knopf-entzat itzulitako errusiar klasikoen zerrenda ikusgarria aztertu zuen. Gerra eta Bakea ).
Horrekin batera, Eccoko bilaketa-batzordea berriro elkartu zen eta, azkenean, Bromfield jauna kokatu zen, errusiar idazle garaikide pila bat itzuli baitzituen, horien artean Boris Akunin eta Victor Pelevin. Bromfield jauna jadanik lanean ari zela Fourth Estate izeneko HarperCollins-en aztarna britainiarra bilakatu zen.
Ez zen nobelaren bertsio ezaguna lantzen, baina zirriborro goiztiar bat, 2000. urtean Errusiako publikoarentzat eskuragarri jarri zuen lehen aldiz Igor Zakharov izeneko filologo bihurtu zen argitaletxeak. Txundituta, Halpern jaunak berehala antolatu zuen Ecco liburua Estatu Batuetan argitaratzeko.
Liburuaren bertsio hau 1865ean eta 1866an Errusiako aldizkari batean argitaratutako Tolstoi serieko hiru kapituluetan oinarrituta zegoen. Ecco edizioaren aurrealdeko ohar baten arabera —eta egilearekin lausotuta dagoen Nikolai Tolstoi-ren sarrera— kapitulu hauek 1866ko abenduan osatu zuen zirriborroaren oinarri gisa erabili zituen. Puntu horretan, eskuizkribuaren azken orrian idatzi omen zuen amaiera, baina handik gutxira, iritziz aldatu zen, Moskutik alde egin zuen bere herrialdeko finkara. , eta hiru urtez 1869an lan osoa argitaratzea ekarriko zuten berrikuspen zabalak egin zituen, guztira sei liburuki. Bertsio hau, gehienetan, Louise eta Aylmer Maudek egindako ingelesezko itzulpenaren oinarria izan zen. 1920ko hamarkadan argitaratua.
Zakharov jaunak, Errusiako argitaletxeak, kritikari izugarrizko jipoia hartu zion edizio hau atera zuenean Gerra eta Bakea Moskun. Liburuaren testua, guztira 700 orrialde inguru, Errusiako Tolstoi jakintsu batek 50 urtez burutu zuen monografia akademiko batetik egokituta zegoen eta 1983an argitaratu zen. Publiko orokorrak ez zuen lehen zirriborro horren berri izan Zakharov jauna arte. erabaki zuen hura garbitzea —hau da, bere editoreak akademiaren mesedetan maitasunez txertatutako oin ohar, parentesi eta aldaera astun guztiak kentzea— eta merkataritzarako berriro paketatzea.
Ezagutzailea naiz, esan zuen Zakharov jaunak elkarrizketa batean, Berlinetik Braganca-ekin errusieraz hitz egiten. Zerbait interesgarria ikusten dut eta eskuak astintzen eta ‘tira, tira, denak hona etorri! Badut zerbait hemen! Agian ere gustatuko zaizu! '
Zakharov jaunak hilabete bat eman zuen Zaidenshnurren monografia editatzen eta amaitu zuenean 5.000 ale inprimatu zituen. Atzealdean, bere bertsio hori aldarrikatzen zuen argitalpen editorial zirraragarria sartu zuen Gerra eta Bakea jendea ohituta zegoena baino hobea, motzagoa eta batez ere benetakoagoa zen.
Bi aldiz laburra, lau aldiz interesgarria, agindu zuen. Bake gehiago, gerra gutxiago. Ia ez dago digresio filosofikorik edo frantses ulertezinik. Amaiera zoriontsua: Andrei printzeak eta Petya Rostovek bizirik jarraitzen dute.
Luze gabe, Zakharov jauna barietate basatienaren protesta, eragozpen eta amorruaren olatu erraldoi baten erdian zegoen. Liburuaren inguruko epaiketa publiko batean parte hartu zuen, telebista nazionalean erakutsia, eta Tolstoiko hainbat jakintzariren kritikak aurkeztu zituen (Zakharov jaunak gogoratzen du, pertsona batek esan zuen: 'Igor, nola liteke? Errusian zaude! Makila bat bada gurina benetakoa dela dio, orduan denek dakite behin betiko margarina dela! 'Ez nuen hori pentsatu.)
Zakharov jaunari erreakzioa iraindu zitzaion: 'Demontre zuekin guztiekin', esan nien, utzi iezaiezu atzerrian irakurtzen - jende normala dago han, benetan irakurri liburuak. '
Bere agente literarioaren laguntzarekin (Mikhail Gorbatxov ere ordezkatzen du), Zakharov jaunak gero Gerra eta Bakea hamalau hizkuntzatara itzulia. Zakharov jaunak esan zuen joan den apirilean Erresuma Batuan agertu zen ingelesezko itzulpena ikusteak Napoleon sentitzen zuela.
Halpern jauna eta Eccoko langileak nahita aldendu dira Zakharov jaunarengandik, bere erretorika saihestuz liburua kaleratzeko prestatzen ari direnean; ondorioz, Halpern jaunaren arabera, Knopf-etik datorren pozoia gaizki kokatuta dago.
[Pevear-en] gutuneko gauza guztiak, bertan aipatzen dituen titularrak, ez erabiltzea aukeratu genuen, Halpern jaunak esan zuen.
Egia esan, Ecco liburuaren argitalpenaren aurretik argitaratutako prentsa oharrak Zakharov jaunaren oharrak nahiko nabarmen aipatzen ditu, baina apur bat haratago joan zela esanez kalifikatzen ditu. (Zakharov jaunak esan du ez dituela errudun erredaktore amerikarrak bere salmenta uzteagatik: Batzuetan gutxietsia hobea da agortzea eta bularra jotzea baino.)
Hala ere, Halpern jaunak esan duenez, Eccok ez du aldarrikatzen haien liburuak bertsio kanonikoa ordezkatuko duenik. Izan ere, esan zuen, Bromfield jauna benetakoaren itzulpen lanetan hastera doa Gerra eta Bakea —Hau da, denek dakiten luzea—, eta, seguruenik, Eccok amaitutakoan argitaratuko du.
Nahasgarria da, eseri eta gure liburuaren sarrera irakurri arte, esan zuen Halpern jaunak, argi eta garbi LuAnnek egin ez zuena.
Bitartean, Tolstoi jakintsuek Eccoren jatorrizko bertsioarekiko mesfidati dirudi, Tolstoiren liburuan egindako lana sakabanatuegia zegoela adierazi zuten autoritatezko lehen zirriborroa izan zedin.
Zalantzarik gabe, hori ez da duelua, esan zuen Donna Orwinek, Torontoko Unibertsitateko Tolstoy Studies Journal aldizkaria editatzen zuena, Bromfield-en bertsioa delako Gerra eta Bakea benetan iruzurra da. Bertsioaren hasierako bertsioa da Gerra eta Bakea , hori egia da, zalantzarik gabe, baina ez Gerra eta Bakea.
Hala ere, istorio honetarako harremanetan jarritako akademiko gehienak nekatuta zeuden bi itzulpenengatik piztu zen eztabaidagatik.
Hau merkataritza hutsa da, esan zuen Stanford eslaviar Gregory Freidinek. Ez dut uste inoren arreta merezi duenik. Gauzak horrela, autoak zein gas kilometraje egiten duen onena da. Dena den, liburu bikaina da.
